De maan staat hoog en vol

de sterren schijnen

De vrouw danst naakt in’t zilveren licht

De wolven huilen

De uilen zingen

Ontembaar wonderschoon gezicht

 De voeten kussen zacht de aarde

De wind speelt blij met ’t lange haar

Dauw glinstert vrolijk aan haar tenen

Gras geurt fijn, de lente is daar.

De vrouw is vrij en ongebonden

Haar liefde spreidt haar vleugels uit

Geheel de aarde wordt omgeven

Wanneer die vrouw haar hart ontsluit.

Gevangen zal haar licht verkillen

Haar lach een schim om droeve mond

De levenslust sterk ingebonden

Een bloem ontworteld uit de grond

Vrij echter zal zij weer stralen

Daar waar zij ketenen verwerpt.

Haar dans verrijkt de warme aarde

Het vuur in haar weer opgewekt.

Woest gaat zij dan weer verder

Eén met de schepping om haar heen

Een bloem, een lam, een teed’re vriendschap

Vervult is zij nooit meer alleen!

                                                           Paula van Ginkel

                                                           08-03-2015