Wanneer je waarde hecht aan het resultaat van wat je doet, dan kan dat aardig wat stress opleveren. Het resultaat heb je namelijk (meestal) niet onder controle. Je kunt nog zo je best doen voor iets of iemand, dat garandeert niet hoe het wordt ontvangen. Je hebt ook niet alle externe omstandigheden onder controle en je kunt nooit alle factoren die eventueel kunnen meespelen (ja maar, wat als dit, of wat als dat…) onder controle hebben. En dat kan behoorlijk tot stress leiden, en dat geeft niet altijd de mooiste resultaten…

Als je daarentegen met liefde en plezier doet wat je doen wil (je werk, sport, vriendschappen, iemand helpen, noem maar op), dan presteer je op je gemak het beste wat wat je in huis hebt. Je hoeft je dan geen zorgen te maken over of je het wel goed hebt gedaan, want je weet dat je er met passie en oprechtheid aan gewerkt hebt. Je hebt gegeven wat je hebt en daarmee iets moois gepresteerd.

Het resultaat zorgt dan voor zichzelf.
Het komt wel af en het komt wel goed.

Er bestaat zo’n filosofische discussie over of het doel de middelen heilig.
Ik denk er dit over:
Het middel leidt tot het doel:
Stop je positieve aandacht in het middel, dan zie je dat terug in het resultaat.

Geen zorgen maken over of je je doel bereikt.
Wel zorg steken in de middelen/ acties van dit moment.
Voor je er erg in hebt sta je ineens met je neus voor een bereikt doel, en dan is het nog goed gelukt ook.