Stel je bent
Zoals de kolen
Geworteld in een berg
Lig je daar verscholen
Stel je denkt:
‘Zo lig ik goed
Het kan niet beter
Dit is hoe het moet’
Stel dat het ineens verandert
Wordt plotseling die berg wel zwaar
Moet je dan die last gaan dragen
Hoe krijg je dat nou voor elkaar?
Stel je schreeuwt het uit:
‘Hoe kon dit nou gebeuren?!
Wie staat dit lot toe voor mij?
Dat ik die grote last moet beuren’
Stel dat nu ook jij verandert
Onder deze zware druk
Word je kleiner en steeds sterker
Op weg naar het grootste geluk
Stel je wordt een diamant
Het beste wat je in je had
Ontstaan onder die grote druk
op weg naar de grootste schat
Stel dit is aan jou gegeven
Een zware last op maat gemaakt
Omdat je alleen zó kunt stralen,
In ware kracht bent aangeraakt
Paula van Ginkel
18-01-2017
Naar aanleiding van het artikel ‘De berg en de Diamant’ van afgelopen donderdag.