Een ridder ligt te woelen
’s avonds in zijn bed
Op het nachtkastje zijn helm
Zorgvuldig neergezet
Hij kan de slaap niet vatten
Vanwege die draak van toen
Hij kon hem niet verslaan
En nu kan hij er niets aan doen
In schande kwam hij terug
Men moest niets van hem weten
En hoeveel draken hij daarna versloeg
Die ene kan hij niet vergeten
En daarom draagt hij pijn
Een pijn uit het verleden
Wat toen was is nu voorbij
Niets aan te doen hier in het heden
Hopelijk leert de ridder
In vrede ermee om te gaan
Dat je draken uit het verleden
Nooit meer kunt verslaan
Paula van Ginkel
21-02-2017
(plaatje is gebaseerd op stockfoto van Anton Brand van Dreamstime.com)
[…] Ik heb een gedicht geschreven over een draak uit het verleden. Ik wil hier graag vertellen wat je er persoonlijk aan […]
LikeLike