Ik heb katten en die doen wat katten doen: muizen vangen. Elk van hen doet dat op haar eigen wijze.
De één is meer speels, de ander daadkrachtig.
Als de één terugkomt met een muis die terug bijt raakt ze wat verward. Ze valt aan en trekt weer terug.
Als de ander hetzelfde gebeurt maakt ze er met een paar rake klappen een einde aan, attitude wordt niet getolereerd.
De een ziet me als een moeder en veilige haven als ze bij me komt liggen. De ander komt om zich te laten verwennen, waarna ze me ’s nachts wakker mauwt omdat ze een muis voor me heeft gevangen. Misschien denkt ze wel dat ik anders verhonger.

De één is lief, speels en schattig
De ander is sereen, sterk en een echte dame

Gelukkig is er nooit iemand geweest om te zeggen: ‘doe meer zoals die ander’ of ‘Weet je wat jij eens zou moeten doen?’
Hoewel ik niet denk dat ze zich er iets van aan zouden trekken.

Hoe doen wij dat?
Durven we net zoals die katten te zijn wie we zijn, te doen wat bij ons past?

Wie zou jij zijn, als je helemaal jezelf bent?
Wat als niemand je had verteld dat je anders moet zijn?

Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is
Wat is jou lied?
Durf je dit lied te zingen?
❤
Paula