Houdt moed

Als de last te zwaar wordt
En je kunt het niet meer aan
Je ziet wel haast geen reden meer
Waarom je zou bestaan

Als het niet meer lukken wil
Het goede nog te zien
Voel je je van God verlaten
Waardeloos bovendien

Juist dan wordt je de hand gereikt
Zijn er mensen om je heen
Je vraagt Zijn hulp, het wordt gegeven
Hij houdt je op de been

Je bent een ster, je wordt begrepen
Je bent hier niet alleen
Zoals jij: zo mooi, zo sterk
Zo is er echt maar één

Houd moed als je geen heil meer ziet
Blijf sterk en geef niet op
De engelen gaan met je mee
Je komt er echt weer bovenop

Paula van Ginkel
25-10-2017

De schreeuw en het horen

De schreeuw en het horen

Misschien herken je het wel, zeker als je altijd altijd al wat gevoeliger was dan de rest van je klas:
Het negeren van je eigen stemgeluid, je eigen behoeften.

Wat zou er gebeuren als je naar jezelf luistert zoals een moeder naar haar kind luistert. En je geeft jezelf wat je nodig hebt:
Een luisterend oor en begrip.
Rust en bemoediging waar dat nodig is.
En bovenal: de innerlijke schreeuw om hulp nooit negeren.


Paula

Zoals jij, zo is het goed

Zoals jij, zo is het goed

Zoals jij, zo is het goed

Jouw manier is prima
’t is genoeg jouw weg te gaan
Het hoeft niet zoals de and’ren
Die niet in jouw schoenen staan

Doe maar in jouw tempo
Doe maar wat je kan
Het zal je nog verbazen
Het wonder dat je hebt ervan

Puur vanuit jezelf
Wat maak je het toch prachtig
Je eigen werk op eigen wijze
Is uniek en krachtig.

Paula van Ginkel
10-07-2017

Ik schrijf het er nog onder omdat je best mag kopiëren en gebruiken, zolang je mijn naam er bij vermeldt.
Reacties zijn altijd welkom.
En vergeet je niet aan te melden voor de nieuwsbrief en het E-book met verhalen en gedichten.

 

Liefs

Paula