Als pijn je op de knieën krijgt
De tranen in je ogen
Je weet niet hoe je verder moet
Of wat je heeft bewogen

Vluchten bleek onmogelijk
Van verdriet, schaamte en pijn
Noch met boosheid of gepieker
Kon je er vrij van zijn

Och lieverd, blijf eens staan
Sla een arm om je heen
Voel de pijn, ken het verdriet
En blijf dan op de been

Dat wat er is, dat mag er zijn
En alles wordt vergeven
De pijn verandert nu in kracht
In liefde kun je leven

Paula van Ginkel
19-02-2017

Mijn gedichten mogen altijd (onder vermelding van mijn naam) worden gebruikt en doorgestuurd.

❤
Paula

Hou je van me, kan dat dan?
Met barsten, rimpels, grijze haren
Bij lange na ben ‘k niet perfect
Na fouten, wonden en gevaren

JA en duizend nogmaals ja
Een mens zo echt en puur
Het leven bruist door barsten heen
Het hart gelouterd in het vuur

Perfectie zou niet werk’lijk zijn
De liefde een illusie
Maar jij, zoals je werk’lijk ben
Da’s hou ik jou het liefste zie

Paula van Ginkel
19-02-2017

Al mijn gedichten mogen (onder vermelding van mijn naam) gebruikt worden en worden doorgestuurd.

❤
Paula